RKS SAN Poznań

Początki klubu RKS SAN

W 1931 roku kilku zapaleńców piłki nożnej, wywodzących się z robotniczego środowiska dzielnicy Świętego Łazarza, utworzyło klub piłkarski - Robotniczy Klub Sportowy "San". A dlaczego w nazwie klubu jest San? Otóż jeden z założycieli klubu posiadał pieczątkę z napisem San i dlatego to przyjęto w nazwie. Taką informację przekazywali nam zawodnikom z lat 50 i 60-tych założyciele klubu. Toteż w pionierskich latach sportowcy z własnych oszczędności kupowali sprzęt - koszulki, spodenki, buty, piłki. Pierwsze boisko miał San na tzw. Arenie przy ulicy Reymonta. Sekretariat klubu mieścił się na ulicy Wyspiańskiego w prywatnym mieszkaniu. W okresie przedwojennym RKS San nie był potentatem finansowym ale na pewno wyróżniał się wysokim poziomem sportowym. Już w rok od utworzenia klubu tj. w 1933 roku zdobył Puchar Miasta Poznania. Turniej odbył się na boisku Warty przy ulicy Rolnej, po którym dzisiaj już nie ma śladu. W finale tego turnieju San wygrał z Wartą Poznań 2:1. Obydwie bramki strzelił grający w pomocy Kazimierz Zaremba (Żużel) - drugi od lewej w 1-szym szeregu.

Zwycięska drużyna na załączonym powyżej zdjęciu.

Klub po II wojnie światowej

Wiosną 1945 roku wznowiono rozgrywki sportowe a łazarskiej drużynie przybyli z odsieczą młodzi zawodnicy z Dębca. Poważnie wzmocnił drużynę bramkarz Mieczysław Czarski, który przed II wojną światową był powołany do kadry Polski. W tym okresie San ostro rywalizował z Admirą Poznań. Pojedynki tych klubów były zawsze bardzo zacięte a kibice nazywali je wojną "Polska-Niemcy". Tuż przed reorganizacją sportu polskiego, pod koniec lat 40-tych San był bliski awansu do II ligi. Decydujący mecz przegrał z Ostrowią Ostrów.

Wyróżniający się zawodnicy z lat 1931-1949:

Kazimierz Zaremba (Żużel)
Kazimierz Walichnowski (Waliza)
Tadeusz Płotka
Sałata
Mieczysław Czarski
Mieczysław Chudziak
Jezierski
Paczkowski - przeszedł do I ligowego Kolejarza

Reformowanie kraju pod koniec lat 40-tych nie ominęło również sportu. RKS San wszedł w skład federacji Spójnia - praktycznie klub został zlikwidowany. Odeszli zawodnicy, szkoleniowcy, działacze.
Wiosną 1955 roku na fali odnowy byli działacze na czele z płk. Edmundem Zarembą reaktywowali RKS San. Powstała drużyna juniorów, która z sukcesem rywalizowała w klasie C drużyn seniorów. W nagrodę za dobre wyniki sportowe POZPN wydelegował drużynę juniorów RKS San na turniej miast drużyn juniorów, który odbył się w Bydgoszczy. Uczestniczyły w tym turnieju reprezentacje miast Bydgoszczy i Gdańska oraz RKS San reprezentujący miasto Poznań.
Prezesem klubu w tych latach był Kasprzak- dyrektor Poznańskiej Wytwórni Papierosów, która była sponsorem klubu. Członkiem zarządu był Wosiński- przewodniczący związku zawodowego tejże wytwórni. Do roku 1958 drużyna piłkarska rozgrywała mecze na trzech płytach piłkarskich Areny.
W 1958 roku RKS San wybudował własne boisko piłkarskie, płytę wrotkarską, zaplecze socjalne (szatnie, świetlicę, magazynek), biuro oraz mieszkanie dla gospodarza. Inicjatorem tego zadania był płk. Edmund Zaremba a duży wkład pracy społecznej miał inż. Klekotta. Boisko zlokalizowane było na terenie byłego cmentarza. Obszar ten należał do parafii kościoła ewangelicko-augsburskiego przy ul. Obozowej. Również w 1958 roku z inicjatywy Dariusza Paula utworzono sekcję koszykówki, która po dwóch latach awansowała do klasy B. Drużyna koszykówki oparta była na zawodnikach sekcji piłkarskiej Sanu oraz studentach Politechniki Poznańskiej. Trenerem był Roman Orlikowski- były zawodnik I ligowej Warty.
Kolejna katastrofa jaka spotkała klub to zabranie stadionu przez ZOMO w stanie wojennym- 1981 rok. I tu również wykazał wielkie zaangażowanie i możliwości płk. Edmund Zaremba, który odzyskał stadion dla klubu.

Wyróżniający się zawodnicy w latach 1955-1966:

Tadeusz Płotka - awansował do I ligowego Kolejarza
Mieczysław Wojtasik - awansował do III ligowego Przemysława
Mieczysław Biegała - nie przyjął oferty gry w I ligowym Kolejarzu, sędzia piłkarski, v-ce prezes OZPN ds. sędziowskich, v-ce prezes RKS San
Piotrowski - awansował do II ligowej Warty
Stefan Bernat - wieloletni zawodnik (kapitan) i działacz

Działaczem klubu (sekcji piłki nożnej) był Świątkowski, który skrupulatnie prowadził kronikę. Prywatnym sponsorem piłkarzy był Wiliński - właściciel warsztatu instalacyjnego.
Aktywna była też sekcja wrotkarsko-łyżwiarska w latach 1958-1981, której założycielem był Sieradzan. Kierownikiem sekcji był Kołtuniak brat Mariana Kołtuniaka (wieloletni zawodnik i szkoleniowiec sekcji piłki nożnej). Sekcja prowadziła szeroką działalność - trenowali również łyżwiarstwo figurowe. Wrotkarze współpracowali z NRD.
Sekcja tenisa stołowego została utworzona prawdopodobnie w 1961 roku, na pewno nie w 1951 roku bo w latach 1949-1955 klub nie istniał. Aktywnym jej kierownikiem w pierwszych latach działalności był inż. Klekotta.

Drużyna drugiej połowy lat 50-tych.

Od prawej:

1 - Bernat Stefan
2 - Paul Dariusz
3 - Biegała Mieczysław
4
5
6
7 - Matysiak Henryk
8
9
10 - Olkiewicz Tomasz
11

Nierozpoznani:

Piskorski
Szaj
Wojtasik Mieczysław
Knasiecki
Walichnowski
Konieczny (bokser)

Trenerzy Sanu po II wojnie

Mieczysław Balcer - był szkoleniowcem Sanu w drugiej połowie lat 40-tych. Legenda sportu polskiego - piłkarz, lekkoatleta, szkoleniowiec, wykładowca na AWF.
Mieczysław Czarski - trener Sanu w latach 1955-56. Przed II wojną bramkarz drużyny Śmigły Wilno. Na podstawie sprawozdania z meczu Wisła Kraków - Śmigły Wilno (4:1) można domniemać, że w Wilnie wystepował pod nazwiskiem Marian Jachimowicz "Czarski". Urodzony 18.08.1917 a zmarł 11.02.1992r w Poznaniu. Jako zawodnik (bramkarz) grał w Sanie w latach 1945-50. Legendarny obrońca i wykonawca rzutów karnych. Szczególną wiedzę na temat techniki obrony rzutów karnych przekazał młodszemu pokoleniu.
Karoly Fogl - był szkoleniowcem Sanu w latach 1957-58. Reprezentant Węgier przed II wojną. Doskonały szkoleniowiec - potrafił dostosować trening do warunków fizycznych zawodnika. Doskonały w nauczaniu wykonywania stałych fragmentów gry (np. rzutów karnych). Wrócił do Węgier gdzie zmarł w Budapeszcie.
Leonard Jakubowski - był szkoleniowcem Sanu w latach 60-tych. Były zawodnik Warty Poznań. Bardzo solidny szkoleniowiec.
Marian Kołtuniak - był szkoleniowcem Sanu w latach 70 i 80-tych. Zawodnik Olimpii Poznań. W Sanie początkowo był jako grający trener a następnie został trenerem drużyny seniorów oraz drużyny młodzieżowej.
Skorliński Maciej